Vasco da Gama aka Васко (Финляндия): "МЫ ЧЕМПИОНЫ ЕВРОПЫ!!!
Уэльсу спасибо за игру, для нас вы самый удачный соперник, оставайтесь такими:)
Всем менеджерам готовящих игроков для сборной большущее спасибо, Ваша поддержка чувствовалась в каждой игре и особенно в таком блистательном ФИНАЛЕ.
Отдельное спасибо нашему президенту Вирусу и моему заму Алексею, без них мы бы не носили эти красивые медали на своих красивых шеях:))) Они готовили эту золотую команду не один сезон и очень переживали что она под моим руководством ничего не добьется, а вот и добилась)!

Также от нашего президента Вируса пламенный привет Томмази с его уверенностью в том, что Уэльс по-любому не поедет на Евро-15.

По игре говорить в принципе нечего, все как говорится "на табло". Очень рад за нашего лидера сборной Пами Пуссикуски, от него ждали игры всю финальную часть, а он хитрец решил всех нас побаловать в финале, просто красавчик и не побоюсь этого слова "убийца валлийцев", в трех играх против Уэльса он забивал им каждый раз и никто его не мог остановить.

Всё, нам пора купаться в шампанском, на этом прессуху можно заканчивать...

Гимн Суоми:
Oi maamme, Suomi, synnyinmaa,
soi sana kultainen!
Ei laaksoa, ei kukkulaa,
ei vettä rantaa rakkaampaa,
kuin kotimaa tää pohjoinen,
maa kallis isien!

On maamme köyhä, siksi jää,
jos kultaa kaivannet
Sen vieras kyllä hylkäjää,
mut meille kallein maa on tää,
sen salot, saaret, manteret,
ne meist on kultaiset.

Ovatpa meille rakkahat
koskemme kuohuineen,
ikuisten honkain huminat,
täht’yömme, kesät kirkkahat,
kaikk’kuvineen ja lauluineen
mi painui sydämeen.

Täss auroin, miekoin, miettehin
isämme sotivat,
kun päivä piili pilvihin
tai loisti onnen paistehin,
täss Suomen kansan vaikeimmat
he vaivat kokivat.

Tään kansan taistelut ken voi
ne kertoella, ken?
Kun sota laaksoissamme soi,
ja halla näläntuskan toi,
ken mittasi sen hurmehen
ja kärsimykset sen?

Täss on sen veri virrannut
hyväksi meidänkin,
täss iloaan on nauttinut
ja murheitansa huokaillut
se kansa, jolle muinaisin
kuormamme pantihin.

Tääll' olo meill on verraton
ja kaikki suotuisaa,
vaikk onni mikä tulkohon,
maa isänmaa se meillä on.
Mi maailmass on armaampaa
ja mikä kalliimpaa?

Ja tässä, täss' on tämä maa,
sen näkee silmämme.
me kättä voimme ojentaa
ja vettä rantaa osoittaa
ja sanoa: kas tuoss' on se,
maa armas isäimme.

Jos loistoon meitä saatettais
vaikk' kultapilvihin,
mis itkien ei huoattais,
vaan tärkein riemun sielu sais,
ois tähän köyhäänkotihin
halumme kuitenkin.

Totuuden, runon kotimaa
maa tuhatjärvinen
miss' elämämme suojan saa,
sa muistojen, sa toivon maa,
in ollos, onnes tyytyen,
vapaa ja iloinen.

Sun kukoistukses kuorestaan
se kerran puhkeaa,
viel lempemme saa hehkullaan
sun toivos, riemus nousemaan,
ja kerran, laulus synnyinmaa
korkeemman kaiun saa."